PRIMEIROS PARTIDOS

O primeiro presidente, desde decembro de 1947 ata setembro de 1948 foi d. Emilio Martínez Cartelle, e baixo a súa presidencia empezáronse a xogar os primeiros partidos. O resto da directiva estaba formada por: Juan Antonio Ares Leira, Antonio Fernández Vázquez, Antonio Varela Manivesa, Alfonso Martínez Fernández, José Martínez Fernández, Juan Carro Piñeiro, Alejandro Espiña Espina, Mariano Blanco Alfonso, Julio Vázquez Escudero e Ángel Sánchez Gómez.

O día seis de Maio de 1948 xógase un partido co Ártabro de Cervás, onde entre outros destacaba Toñito Rei. Este partido foi xogado na praia. Gañando o Numancia por 2-0, racadándose en devandito partido 55 pesetas. Para poder xogar na praia tivéronse que facer unhas porterías de quitar e poñer, suxeitando o traveseiro cuns parafusos. Para as porterías buscouse un olmo e foron a por el, ás doce da noite, D Juan Antonio Ares Leira, D. Miguel López Pérez, D. Victoriano Ferrol (de alcume O Catalán), D. Juan Pérez (de alcume Peneca).

Con data do 3 de xuño deste mesmo ano o presidente do Numancia solicita do concello “a construción dun campo de deportes, suxerindo os terreos denominados “xabres” situados ás costas da praia da vila e que segundo parecer da xunta directiva é o lugar máis apropiado”

O día 13 de Xuño de 1948 xógase un partido en Limodre gañando o Numancia por 4-1. O 20 de Xuño de 1948 o Numancia viaxa a Miño nunhas lanchas de pesca, gañando o partido ao Miño. O Numancia segue xogando partidos amigables con equipos como o Hispania, Galiano, Esteiro, "E" da Graña, Eumesa, Maniños, Ánimas. No Numancia xa empezaban a xogar soldados e mariñeiros, entre eles neste ano 1948 destacaban: Viñas, porteiro que estaba de soldado en Montefaro; Villar, mariñeiro que era xogador do Celta de Vigo e Violeta, mariñeiro.

No mes de decembro de 1948 empezouse a preparar o campo do Xuncal, desmontando e recheando a base de carretillas. É de destacar a colaboración da maioría dos labradores de Ares cos seus carros e vacas que carrexaron centos de carros de barro e terra. A terra sacouse da cova dos Cristobos, do Petelo, de Papellas, de Vista Alegre, de Besoxo, de Xanes e doutros moitos lugares. Entre os que colaboraron nesta tarefa están: Evaristo o Cantineiro, José de Belo, Anxeliño, José Antonio Otero, Antonio o Lixeiro, Ramón Durán, Pedro Sanjurjo, Atilano Permuy, José Ramón, Benito Zoqueiro, Lito Curbeira, Ramón Escudero.Algúns de Lubre e outros de Ares, xa que foron case todos os que tiñan carros e vacas.

O segundo presidente do Numancia foi D. José Xusto Montero. O Numancia segue xogando partidos amigables con equipos como O Ártabro, Galicia de Caranza, Galiano, Piñeiros, Esteiro, Canido. O 16 de xuño de 1949 o Numancia xoga contra unha selección da Coruña, que trouxeran os irmáns Gumersindo e Antonio, chamados Queixolos; o nome da selección era "Plus ultra" e perdeu o Numancia 5 a 1.